Η ομιλία του Συναγωνιστή Ηλία Σταύρου που πραγματοποιήθηκε χθες στα γραφεία της Κεντρικής Διοίκησης.
“Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε μάρτυρες της πολεμικής που υφίσταται το Ελληνικό Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα και ο μοναδικός γνήσιος κομματικός φορέας του, ο Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή.
Από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά όλα τα κομμάτια που συνθέτουν το παζλ του λαομίσητου αστικού καθεστώτος, υπεύθυνου για την σημερινή εθνική και κοινωνική εξαθλίωση, συνασπισμένα σε μία ανίερη συμμαχία με τον τίτλο «δημοκρατικές δυνάμεις» αγωνίζονται προκειμένου να ανακόψουν τη ραγδαία προέλαση των Ελλήνων Εθνικιστών στην πολιτικό χάρτη της χώρας.
Αντιλαμβανόμενοι την αποδοχή που βρίσκουν στον ελληνικό Λαό τόσο οι Εθνικές Ιδέες όσο και οι κοινωνικές δραστηριότητες της Χρυσής Αυγής, έχουν πλέον αποβάλλει κάθε προσωπείο και εμφανίζονται ενωμένοι, όπως πράγματι ανέκαθεν ήταν, ενάντια σε αυτό που αποκαλούν «φασιστική απειλή». Φιλελεύθεροι και μαρξιστές, γνήσια τέκνα του Διαφωτισμού, αγωνίζονται δεκαετίες μετά την πρώτη τους επίσημη συμμαχία, υπό τη σκέπη των πατρώνων τους. Κι αν οι δεύτεροι ορφάνεψαν εδώ και είκοσι χρόνια, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να «υιοθετηθούν» από τον “Θείο Σαμ” και να αποτελούν την αιχμή του δόρατος των επιδιώξεών του. Πολλά είναι τα σημεία στα οποία εστιάζουν δεξιοί και αριστεροί προκειμένου να χτυπήσουν τη Χρυσή Αυγή. Οι μεν μας αποκαλούν από πατριδοκάπηλους μέχρι και κομμουνιστές, οι δε μας αποκαλούν μαντρόσκυλα του συστήματος. Η ίδια η πραγματικότητα, βέβαια, τους διαψεύδει. Καθώς, αν πράγματι ήμασταν πατριδοκάπηλοι θα ανήκαμε στην παράταξή τους, ενώ αν ήμασταν κομμουνιστές δεν θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα μαζί μας οι δεξιοί της σφαλιάρας. Από την άλλη αν ήμασταν μαντρόσκυλα του συστήματος, θα ήμασταν «σύντροφοι» των αριστερών που καταφέρνουν να συνδυάζουν «αντιρατσισμό» με «αντιπαγκοσμιοποίηση». Η κάθε πλευρά, λοιπόν, πολεμά με διαφορετικά όπλα, τον ίδιο πάντα εχθρό. Τον Εθνικισμό. Και ενώ ακόμη και στα επιχειρήματά τους φαίνονται διαφορετικοί-διαίρει και βασίλευε, γαρ..-εμμένουν αμφότεροι σε έναν κοινό σημείο αναφοράς που, «τυχαία», αποτελεί βασικό στοιχείο της πολεμικής που δεχόμαστε σε διεθνές επίπεδο. Τα «ανθρώπινα δικαιώματα»!
Είναι γνωστό το παιχνίδι που κάνουν με τις λέξεις οι εχθροί μας, οι εχθροί της Ελλάδας. Αποκαλούν «φασισμό» την επιθυμία του Έθνους να φυλακιστούν οι κλέφτες πολιτικοί, να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία των ανθελλήνων σε κάθε επίπεδο, να αρχίσει η Ελλάδα να φέρεται με την ηθική του Κυρίου και όχι του δούλου στα εθνικά της θέματα, να καθαρίσει η ποτισμένη με το Αίμα του Γη από τα φυλετικά και κοινωνικά παράσιτα που τη μιαίνουν και να αποκτήσει μια στιβαρή Εθνική Ηγεσία σε ένα Δίκαιο και Ατσάλινο Κράτος. Κάνουν, έτσι, τον μέσο Έλληνα που αισθάνεται όλα τα παραπάνω να νιώθει «ένοχος» για την ίδια του τη σκέψη και να φοβάται να την εκφράσει-κανείς δε θέλει, σήμερα, να χαρακτηριστεί φασίστας. Του αφαιρούν, δηλαδή, το δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή του πολιτικού του αυτοπροσδιορισμού. Με λίγα λόγια του ασκούν ψυχολογική πολιτική τρομοκρατία. Σας φαίνεται παράξενο για κάποιον «υπέρμαχο» και «αγωνιστή» των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων»; Δεν θα έπρεπε.
Ανθρώπινα δικαιώματα. Σίγουρα πολλοί από εσάς που ακούτε αυτή τη φράση φέρνετε συνειρμικά στο μυαλό σας εικόνες από παιδιά του τρίτου κόσμου, κυρίως της Αφρικής, που όπως μας λέει η «ανθρωπιστική» UNICEF «λιμοκτονούν, στερούνται παιδείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης». Σίγουρα το πρώτο που έρχεται στο μυαλό σας είναι «κακόμοιροι μετανάστες» που «στοιβάζονται δεκάδες σε μικρούς χώρους και ζούνε υπό άθλιες συνθήκες». Και, σίγουρα, δυσκολεύεστε να σκεφτείτε πως ο διπλανός σας ή ενδεχομένως και εσείς ο ίδιος στερείστε τα «ανθρώπινα δικαιώματά» σας. Όταν χάνετε κάθε δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης, όταν στερείστε την προοπτική δημιουργίας οικογένειας, όταν δεν είστε σε θέση να παρέχετε τα αναγκαία στα παιδιά σας και δεν μπορείτε να κυκλοφορήσετε τη νύχτα στην ίδια σας τη γειτονιά, με λίγα λόγια όταν όλα όσα αν αφορούσαν έναν νέγρο, άραβα ή ασιάτη θα ήταν «στέρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και για εσάς, λόγω του χρώματος του δέρματός σας, δεν είναι. Και, φυσικά, κανένας «διεθνής ανθρωπιστικός οργανισμός» και καμία «ένωση για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου» δε θα σταθεί στο πλάι σας, γιατί δεν είστε αλλοδαπός αλλά Έλληνας. Παρότι τα «ανθρώπινα δικαιώματα» των άλλων τα χρυσοπληρώνετε εσείς οι ίδιοι. Έχετε αναρωτηθεί γιατί;
Δεκάδες ανθρωπιστικοί οργανισμοί, ιδρύματα και παχυλά χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ δημιουργήθηκαν, κυρίως μετά τη λήξη του Β’ Π.Π., με σκοπό την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διεθνείς συμβάσεις και νομοθετικά κείμενα θεσπίστηκαν για την προστασία τους. Είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους η σχετική ρητορική και δεν σκοπεύω να πλατειάσω κάνοντας μακροσκελή αναφορά σε όλα τα παραπάνω. Στην πράξη όλα αυτά αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν το πιο βρώμικο όπλο των ισχυρών αυτού του πλανήτη στην προσπάθειά τους για εξόντωση των πολιτικών και βιολογικών τους εχθρών. Η έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μία ρευστή έννοια που κάθε φορά συγκεκριμενοποιείται βάση των συνθηκών και των συμφερόντων των ισχυρών του κόσμου. Πρωτοπόροι στην υπεράσπισή τους οι Αμερικανοί του Γκουανάναμο και από κοντά τους οι νοσταλγοί των Γκουλάγκ. Τα χρησιμοποιούν ως το απόλυτο άλλοθι για να νομιμοποιήσουν τις ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις και να καλύψουν με τον μανδύα του «ανθρωπισμού» κάθε τους απάνθρωπη κίνηση. Ως Εθνικιστές δε πέφτουμε στην παγίδα της ύπνωσης μέσω ψευδοανθρωπιστικών και ειρηνιστικών αντιλήψεων. Αγωνιζόμαστε όχι για «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά για το Δίκαιο του Ανθρώπου, δηλαδή το φυσικό Δίκαιο. Αυτό που μας ορίζει πως τα δικαιώματα τα κατακτάς για εσένα και επιβάλεις στον απέναντι τον σεβασμό τους. Μακρυά από νταβατζήδες των δικαιωμάτων μας, η Τιμή μας δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο άλλωστε, πορευόμαστε στο δρόμο της Φύσης και όχι της αδυναμίας. Απορρίπτουμε, λοιπόν και τηρούμε κριτική στάση απέναντι σε κάθε σχετική επίκληση την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όχι γιατί είμαστε «σκληροί και άκαρδοι», αλλά ακριβώς γιατί είμαστε αληθινοί Ανθρωπιστές.
Μαθαίνουμε τον τελευταίο καιρό, διαβάζουμε και ακούμε, πως το καθεστώς Άσαντ παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του Λαού του. Συνεπώς, αποτελεί όχι απλά δικαίωμα, αλλά υποχρέωση του ΝΑΤΟ, δηλαδή των ΗΠΑ, να επέμβει. Τα ίδια ακούσαμε και για τον Καντάφι. Παραβίαζε τα ανθρώπινα δικαιώματα του λιβυκού Λαού. Ομοίως και για τον Σαντάμ Χουσεΐν. Ενδεχομένως στο μέλλον να τα ακούσουμε και για άλλα κράτη όπου οι «κακοί» παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και έπειτα έρχονται οι «καλοί» για να τα υπερασπιστούν.. Σαν απάντηση και κλείσιμο της αποψινής ομιλίας θα παραθέσω ένα κείμενο παλαιότερου τεύχους από το περιοδικό «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» με τίτλο «Ας μιλήσουμε για Human Rights».
Ανθρώπινα Δικαιώματα. Μια έννοια που στο άκουσμά της κανείς δε μένει ασυγκίνητος. Μια έννοια για την οποία Αγώνες έγιναν και άνθρωποι θυσιάστηκαν. Μια έννοια που αποτέλεσε την αιτία για τη γέννηση κινημάτων και αποτελεί το απόλυτο άλλοθι δικαιολόγησης κάθε σχεδόν ενέργειας, πολλές φορές ακόμη και αυτής που την αντιστρατεύεται. Δυσνόητο; Ας το πάρουμ ε αλλιώς. Ήταν ο Τζώνυ από το Τέξας, που μια μέρα άφησε τις αγελάδες και παρουσιάστηκε για να υπηρετήσει στις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας του. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά τη φράση “Human Rights”. Του την επανέλαβαν πολλές φορές. “Human Rights”. Την αφομοίωσε. Άρχισε δειλά-δειλά να την προφέρει με τη γνωστή προφορά του τόπου του. “Human Rights, yeah!”, σκέφτηκε. “Είμαι στο σωστό μέρος, στο μέρος που αγαπάνε τον Άνθρωπο και μοχθούν για τα δικαιώματα και την Ελευθερία του.”. Έμαθε να πετά βόμβες,να χρησιμοποιεί τ’ όπλο του. Έγινε και πιλότος! Του ‘κανε εντύπωση που όλα αυτά δεν τα συνόδευαν Εμβατήρια που μιλούσαν για Πατρίδα, Τιμή, Ανδρεία και Πίστη. Παρά μόνο μια φράση.”Human Rights”! Ο καιρός περνούσε κι ο Τζώνυ ήταν περήφανος. Πρόσφερε το κομμάτι του κι αυτός στο Στρατό της χώρας του και, άρα, και στα δικά της συμφέροντα. Έτσι πίστευε. Και πάνω απ’ όλα; Στα..”Ηuman Rights”! Μια μέρα έμαθε πως η Πατρίδα τον καλεί. Ανέβηκε στο αεροπλάνο του και του ‘πανε ν’ ακολουθήσει το σμήνος. Χάρηκε γιατί είχε έρθει η ώρα να πολεμήσει για αυτά τα “Human Righs” που τόσο είχε αγαπήσει κι ας τον δυσκόλευαν άλλο τόσο να τα προφέρει. Δεν κατάλαβε γιατί έφυγε μακρυά, πολύ μακρυά από τη Γη του και τους ανθρώπους του, αλλά σημασία δεν είχε. Θα πολεμούσε για το υπέρτατο Ιδανικό της εποχής του. Έστω και στην Ασία. Κι ενω αυτά σκεφτότανε, η διαταγή ήρθε : “Fire!”. Έριξε τις βόμβες του και είδε ανθρώπους ν’ ανοίγουν, σπίτια να καίγονται και μανάδες να τρέχουν με τα μωρά τους αγκαλιά. Έμεινε ψύχραιμος. Ήταν ο εχθρός κι η μοίρα του ήταν το τίμημα για τα Δικαιώματά του. Λίγα χρόνια αργότερα τον κάλεσαν και πάλι. Θ’ απελευθέρωνε Λαούς ξανά και θα προστάτευε τα “Human Rights” τους. Ανόρεχτα κάπως πήγε, αλλά έπρεπε να κάνει το Καθήκον του. Και πάλι μακρυά, προς Μέση Ανατολή πέταξε. Και πάλι η ίδια διαταγή ,”Fire!”, διέκοψε τις σκέψεις του. Άδειασε πάλι τις βόμβες του κι είδε νοσοκομεία να γκρεμίζονται, σπίτια να καταρρέουν και πανικόβλητο να τρέχει το Λαό που πήγε ν’ απελευθερώσει. Αναρωτήθηκε, τότε, “Human Rights;”. Και παρατήρησε πως για ενός λαού μόνο τα δικαιώματα δεν πήγε να πολεμήσει ούτε και να τον απελευθερώσει. Και πως, πολλοί Λαοί που απελευθέρωσε, τύγχαναν εχθροί του.. Θυμήθηκε τότε πως κάποτε διάβασε μια πολύ παλιά εφημερίδα του παππού του, από την εποχή που εκείνος απελευθέρωσε την Ευρώπη. Έγραφε πως ένας λαός ξεκίνησε πόλεμο με τα dollars του ενάντια σε μια ευρωπα’ι’κή χώρα. Δε θυμόταν τη χώρα, στην ιστορία πότε δεν ήταν καλός. Άλλωστε τη σημασία είχε; Άλλη μια χώρα στις πολλές που η Πατρίδα του απελευθέρωσε, προστατεύοντας τα “Human Rights” του Λαού της. Θυμόταν όμως πώς ήταν ο ίδιος λαός. Τι σύμπτωση! Κάποιος περίεργος του ‘χε πει να μην πιστέψει αν ακούσει πως κι ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας ανήκε στον ίδιο λαό! Τον πίστεψε, φαινότανε καλός αν και κάπνιζε χόρτο και είχε εμφάνιση πολύ ατημέλλητη. “Ανθρωπιστής” του συστήθηκε και “πασιφιστής”! Τον πέτυχε, μάλιστα, με πλακάτ σε κάποια διαδήλωση που ζητούσε από την Κυβέρνηση την Ελευθερία ενός μακρινού Λαού και την αποστολή Στρατού της Πατρίδας του για την προστασία των “Human Rights” του! Είχε χαρεί τότε ο Τζώνυ, είχε χαρεί γιατί κι ο τραπεζίτης του συμφωνούσε σ’ αυτό! Έβλεπε όλους αυτούς τους τόσο διαφορετικούς συμπολίτες του -τραπεζίτες, ειρηνιστες, υπουργούς, ανθρωπιστές- να ξεχνούν τις διαφορές τους και να ενώνονται στ’ όνομα της προστασίας των “Human Rights” με τρόπο τόσο αλτρουιστικά ιδεαλιστικό, που να μη διστάζουν να θυσιάσουν ζωές συμπατριωτών τους χωρίς κανένα συμφέρον για τους ίδιους, παρά μόνο για ένα Ιδανικό! Τα “Human Rights”! Κι ο Τζώνυ πολέμησε ξανά και ξανά.. Έκαψε αναθρώπους, ισοπέδωσε πόλεις και πρόσφερε Εθνικές Ελευθερίες στους εξουσιαστές της Πατρίδας του, έτσι, για να προσφέρουν στους Λαούς.”Freedom, Democracy and Human Rights”. Καμιά φορά αναρωτιότανε ο Τζώνυ.. Πώς γίνεται να πολεμά για την Πατρίδα του τόσο μακρυά απ’ αυτήν; Κι αν αυτό γίνεται για χάρη των “Human Rights”, πως τα υπερασπίζεται καίγοντας ζωντανούς αυτούς που τους αφορούν; Και γιατί όλοι οι “τόσο διαφορετικοί” αυτοί τύποι να συμφωνούν στην προστασία αυτών των “Human Rights”; Και θέλησε να λύσει τις απορίες του. Άρχισε να διαβάζει. Έμαθε πως κάπου στα Βαλκάνια, σε μια περιοχή που τη λέγανε Κόσοβο, η Πατρίδα του σκότωσε κόσμο πολύ για τα “Human Rights”. To ίδιο έκανε πριν χρόνια και στο Βιετνάμ. Το ίδιο και στη Βαγδάτη, έτσι δε λέγανε τη Γη που απελευθέρωσε κι ο ίδιος; Έμαθε πως “Human Right” είναι το δικαίωνα στο γάμο των ομοφυλόφιλων και στην υιοθεσία, όχι όμως των ετεροφυλόφιλων να διατηρήσουν τον Πολιτισμό τους και των παιδιών να μεγαλώσουν σ’ ένα κόσμο με υγιείς εικόνες. “Human Right” είναι σε κάποια μέρη η χρήση ναρκωτικών, “Human Right” αρκετά προσοδοφόρο για κάποιους. Για τους υπερασπιστές τους.. “Human Right” είναι στην Ευρώπη η εγκατάσταση μαύρων, κίτρινων και άλλων δύστυχων ανθρώπων, που φύγανε από τις Πατρίδες τους ίσως λόγω των “Human Rights” τους, αλλά όχι και το δικαίωμα των γηγενών Ευρωπαίων, Λευκών στην όψη, να ζουν ήρεμα, ειρηνικά και με τον Πολιτισμό τους στις Πατρίδες τους. “Human Right” είναι, στο σύστημα που συνοδεύει το “Human Rights and Democracy”, το δικαίωμα του καπιταλιστή να μεταφέρει τις επιχειρήσεις του σε χώρες μακρινές, όπου 10χρονα αγοράκια, αφού ικανοποιήσουν σε αυτά τις ανώμαλες ορέξεις του, δουλεύουν ώρες ατέλειωτες για ένα κομμάτι ψωμί. Αλλού, πάλι, ακόμη και η Ιθαγένεια είναι “Human Right”. Κι ο Τζώνυ άρχισε να καταλαβαίνει.
Πως στον κόσμο τούτο, ό,τι απάνθρωπο κι αντιανθρώπινο περιβάλλεται το μανδύα του ανθρωπιστικού. Πως αυτό το, διαολεμένο, “Human Right” δεν είναι παρά μόνο το ισχυρότερο όπλο των “εκλεκτών” της εποχής του. Το όπλο με το οποίο αυτοί θανατώνουν την Ελευθερία, την Ομορφία, το Δίκαιο της Φύσης, τον Άνθρωπο. Κι άρχισε να τρέχει σαν τρελός, να κλαίει να καταριέται τον εαυτό του που δεν κατάλαβε πως δίκιο είχε το στόμα του που δε μπορούσε, ή μάλλον δεν ήθελε, να προφέρει αυτή τη φράση. Μίλησε στους ανθρώπους του και σε άλλους πολλούς. Μάταιος κόπος. Αυτός ήταν πλέον “παράξενος”. Και, δυστυχώς γι’ αυτόν, Αληθινός Παράξενος. Οι άλλοι; Ρομπότ ρυθμισμένα από μια μηχανή απάνθρωπη, ζωντανοί-νεκροί, ζόμπι που με ρυθμό ανατριχιαστικό επαναλάμβαναν “Human Rights”.
Είπε να φύγει ένα ταξίδι στη Γη των προγόνων του, στη Ευρώπη. Πήγε στη Γαλλία. Το ίδιο. Μόνο ο Jean τον κατάλαβε. Και φύγανε μαζί στη Γη των Τευτόνων. Μόνο ο Jan ήταν ζωντανός. Όλοι μαζί κατέβηκαν στην Πόλη της Παλλάδος. Όπου μονάχα ένας Γιάννης είχε μείνει όρθιος. Τον βρήκαν χαράματα, να Χαιρετά τον Ήλιο κάτω από την Ακρόπολη. Και πήγανε κι αλλού κι αλλού.. Παντού το ίδιο. Λίγοι οι Ζωντανοί. Και δώσαν έναν όρκο, αυτοί οι λίγοι, οι παράξενοι, οι απ’ τους πολλούς κυνηγημένοι κι απ’ την Ιστορία των “εκλεκτών” καταραμένοι. Να Πολεμήσουν για το Δίκαιο. Που δεν περνά δίπλα, αλλά πάνω απ’ τα “Human Rights”. Και μ’ ένα στόμα είπανε “Απέναντι στον κόσμο τους, οι Ιδέες μας. Απέναντι στις Ιδέες μας, τα ‘Human Rights” τους. Μαζί μας; Όσοι ζωντανοί!”. Γιατί οι υπόλοιποι δεν είναι μόνο δειλοί, αλλά και ηλίθιοι.
Επίλογος: Αναφορά στον βουλευτή ΔΗΜΑΡ που έκανε λόγο για επέμβαση ΝΑΤΟ, αν γίνουμε εξουσία και στα περί εκτός νόμου. “Η Χρυσή Αυγή αποτελεί την πολιτική έκφραση του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης ενός ολόκληρου Έθνους. Και το Έθνος αυτό προορίζεται να ζήσει και θα ζήσει. Γι’ αυτό ακριβώς και η Χρυσή Αυγή προορίζεται να νικήσει και θα νικήσει. Ζήτω η Νίκη!”
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/anthrwpina-dikaiwmata-ston-kairo-ths-pax-americana#ixzz3RiA0AxyE
Ellada mas | Ελλάδα Μας 